Comentario de precipitación anuais

           COMENTARIO DE PRECIPITACIÓNS ANUAIS

Achámonos ante un mapa de España que representa, a través de diferentes cores, as precipitacións medias anuais. Podemos diferenciar tres grandes ámbitos. A España húmida, que comprendería as cores violeta, verde e vermella; a España seca, que sería a cor azul, e a España subdesértica, representada coa cor amarela.

Poderíase trazar unha diagonal, que vai desde o Noroeste cara ao Sueste, no que se ve un constante descenso da precipitación, desde a España chuviosa ata a España árida.

A España chuviosa localízase na alta montaña, a franxa cantábrica e a fachada atlántica. A medida que non penetramos cara ao interior da Península e cara ao Leste, o índice de evapotraspiración é maior.

A España seca e semiárida abarca as rexións máis continentalizadas, como son as dúas castillas, a penillanura extremeña, as depresións do Ebro e do Guadalquivir, a franxa costeira mediterránea e parte das illas Canarias.

A España árida comprende o centro da depresión do Ebro, as zonas máis céntricas de Catilla e León, o sueste peninsular e a maior parte do arco insular canario.

As principais razóns da distribución pluviométrica que estamos a analizar son consecuencia dunha serie de variables xeográficas. Os factores poderiamos resumilos basicamente en catro:

- Altitude: Os sistemas montañosos máis elevados posúen unha abundante pluviometría na súa liña de cumes.

- Latitude: A zona setentrional está máis afectada pola influencia das frontes polares que a meridional. Pola contra, a medida que descendemos en latitude, maior é a influencia do anticiclón tropical, co consecuente aumento das temperaturas e descenso das precipitacións.

Un dos exemplos máis rigorosos son as illas canarias. Debido a súa localización, próxima ao trópico de cancro, áchanse baixo a influencia case todo o ano da estabilidade atmosférica xerada polo anticiclón tropical de Azores.

- Orientación respecto dos centros de acción máis significativos. As rexións occidentais están máis expostas a influéncia do fronte polar, que xeralmente penetra polo Oeste e vai perdendo eficacia, a medida que se despraza cara ao Leste peninsular.

- Orientación do relevo: As fachadas de barlovento son considerablemente máis húmidas que as de sotavento. Exemplo diso é a pluviosidad que se rexistra en espazos xeográficos tan meridionais, como Serra Nevada, situados nas fachadas de barlovento. En sentido contrario, temos exemplos de aridez asociada a espazos xeográficos situados nas fachadas de sotavento dos grandes sistemas montañosos. Tal é o caso do deserto dos Monegros en Aragón.

Climograma de clima atlántico

                               CLIMOGRAMA DE CLIMA ATLÁNTICO                                       (Donostia, San Sebastián)

Encontrámonos ante un climograma, pertencente a España, concretando do País Vasco, o que nos axuda a saber que é un clima atlántico ou oceánico. Un climograma é unha representación gráfica onde se comentan as precipitación e temperaturas anuais dun lugar determinado. A curva de cor vermello representa o réxime térmico, é decir, as temperaturas, o diagrama de barras azuis representa o réxime pluviométrico, é decir, as precipitacións.

Este é un clima temperado por excelencia, caracterízase por unhas temperaturas moderadas e unhas precipitacións abundantes, que se reparten regularmente ao longo do ano, con mínimos no veran e unha notable subida de precipitacións no inverno. A zona caracterízase por uha alta nebulosidade, unha baixa insolación e un elevado grao de unidade ambiental, consecuencia das borrascas atlánticas asociadas a fronte polar e á proximidade ao atlántico.

Este é un clima oceánico marítimo e dase nas áreas máis próximas á costa. As temperaturas son suaves todo o ano. Os veráns son frescos e curtos. Os invernos son suaves e temperados, non adoitan rexistrarse temperaturas baixo 0.

• O réxime térmico
  Obsérvase unha temperatura media anual baixa (14ºC), sobre todo se a comparamos con outros climas da península ibérica, xa que o mes máis cálido non supera os 21ºC. As temperaturas máis cálidas están nos meses de verán, cunhas máximas de 21ºC e unhas mínimas de 18ºC. Como ben se pode observar, as temperaturas van subindo progresivamente ata finais de verán. Sin embargo, as temperaturas máis baixas prodúcense entre decembro e febreiro, cunhas temperaturas de entre 8ºC e 10ºC. Ten unha oscilación térmica de 12,4ºC o que nos di que é un clima templado frío, é dicir, é un clima atlántico.

• O réxime pluviométrico
  Estamos ante un clima moi chuvioso, xa que ten precipitación anual de 1740 litros. As precipitacións son abundantes durante todo ano,e non hai meses secos. No verán prodúcese unha baixada de precipitacións, ainda que non son inexistentes, o que fai que non se produza unha sequía. Os meses con maiores precipitacións son, dende outubro ata abril, é decir, dende mediados de outono ata mediados de primaveira, xa que o último mes de primaveira, maio, e o primeiro de outono, setembro, as precipitacións son máis baixas.

Centros de acción:

-En verán, a presenza do anticiclón tropical das Azores provoca un aumento das temperaturas e un descenso das precipitacións. Non obstante, ó situarse esta zona na zona máis septentrional da península Ibérica, pode estar afectado pola presenza esporádica de frentes polares. As precipitacións tamén se poden producir debido as brisas mariñas do Cantábrico e a típica condensación deste aire húmido nunha zona onde os sistemas montañosos están relativamente cerca da costa. Tamén se poden producir precipitacións debido a tormentas de verán, sobre todo en días especialmente tórridos. Estas tres causas xeran ó largo da etapa estival, suficiente precipitación para que nestas zonas non haxa sequía estival.

-En outono o anticiclón das Azores descende paulatinamente en latitud, provocando a entrada masiva de familias de frentes polares, que afectan a este clima todo o ano, pero especialmente nos equinoccios e no inverno.

-Inverno é a estación máis fría do ano. Incluso pode estar afectada temporalmente por anticiclóns polares, cuxo efecto sempre será máis atenuado que nas zonas continentais, debido á influencia oceánica. Por conseguinte, as xeadas serán esporádicas e pouco intensas.

-En primaveira, comenza a ascender paulatinamente o anticiclón das Azores, xerando un lento aumento das temperaturas. Non obstante, durante esta época do ano os frentes polares seguen penetrando de forma masiva na zona, que non está exenta todavía de algunha xeada esporádica.

Comentario del roquedo de la Península Ibérica

            Comentario del roquedo de la Península Ibérica

Nos encontramos ante un mapa de tipo corocromático que representa la división del roquedo actual de la Península Ibérica. Observamos cuatro áreas bien diferenciadas.

-Área silícea: en el mapa se corresponde con el color verde, lo encontramos en la parte occidental de la Península Ibérica. Concretando, Galicia, Asturias, la parte oriental y septentrional de Portugal, la parte occidental y meridional de Castilla y León, de Madrid abarca la parte septentrional y muy poco de la parte occidental, Extremadura, aunque tiene un poco de área arcillosa, de Castilla La-Mancha abarca la parte occidental y de Sevilla muy poco de la parte septentrional. Respecto al sistema montañoso, abarca el Macizo Galaico, los Montes de León, los Montes de Toledo, Sierra Morena, Sierra Nevada con el Pico Veleta y Mulhacén.

-Área caliza: ocupa le color rojo en el mapa, se encuentra en la parte oriental de la Península Ibérica. Lo podemos apreciar en los Montes Vascos, cerca de los Pirineos, un poco del Sistema Costero-catalán. También en la Sierra de la Demanda, las sierras de Ayllón, Albarracín, Gudar, Javalambre y la serranía de Cuenca, lo que viene siendo el Sistema Ibérico. También se aprecia en la sierra de Cazorla y parte del Sistema Bético. De Portugal abarca una parte muy escasa de la zona media occidental y la parte meridional. Las Islas Baleares principalmente Mallorca, contienen zonas de área caliza.

-Área arcillosa: en el mapa ocupa el color amarillo, se encuentra en la parte oriental de la Península Ibérica. Concretando, de Portugal la zona media occidental, de Castilla y León abarca la parte central pasando por la parte septentrional de La Rioja uniendo con Aragón y gran parte de Cataluña, todo Madrid excepto la zona septentrional, abarca gran parte de Castilla La-Mancha, la zona meridional de Andalucía y gran parte de la costa oriental. Refiriéndonos al sistema montañoso podemos decir que abarca la depresión del Ebro, la del Guadalquivir, el Sistema Bético y el Penibético.

-Área volcánica: ocupa el color violeta en el mapa, en este caso donde más se puede apreciar es en las Islas Canarias de la Península Ibérica, en la Península sólo aparecen zonas volcánicas isladas en Almería, Murcia, Valencia, Gerona y Ciudad Real.

En cada una de estas áreas se distinguen etapas geológicas bien diferenciadas. Así pues, el área silícea está formada por el antigua núcleo Precámbrico, está compuesta por granitos, pizarras y cuarcitas. Los procesos de erosión y sedimentación continentales serán los predominantes. Con el plegamiento alpino, esta área se rejuvenece, pero al tratarse de materiales rígidos forman horst y fosas tectónicas. Respecto a los suelos, encontramos suelos pardos que están más evolucionados que los litosuelos o rankers. Se trata de un paisaje con bolos.

El área caliza está formada por los sedimentos marinos, y se produjeron importantes transgresiones y regresiones marinas. Predominan las rocas calizas, dolomías y margas. AL tratarse de materiales sedimentarios plásticos, se forman anticlinales y sinclinales. Respecto a los suelos, hay suelos rojos mediterráneos que están más evolucionados que las rendzinas que están menos evolucionadas. Es un paisaje cárstico (dolinas, polje, simas, cuevas subterráneas…).